“De voornaamste reden dat ik twijfelde of ik vrijwilliger wilde worden bij de Stadskamer, was omdat ik vrijwillig niet als vrijblijvend zie en ik wist niet of ik het fysiek al aankon. Ik kende de Stadskamer al en wist, hier wil ik me graag voor inzetten. Na een lange periode van ernstig ziek zijn en nog altijd chronische ziekten, is balans voor mij heel belangrijk. Gelukkig ben ik het gesprek aangegaan en weet ik nu dat ik hier m’n grenzen kan aangeven en ik m’n werk zo kan inrichten dat het binnen m’n mogelijkheden ligt. Ondertussen geeft dit vrijwilligerswerk me heel veel voldoening, dus ik ben superblij dat ik ja heb gezegd.
Een aantal jaar geleden attendeerde een bekende me op de Stadskamer. Ik kwam regelmatig als bezoeker en nodigde op mijn beurt ook weer buurvrouwen uit. Ging het direct promoten omdat ik het zo’n mooi initiatief vind. Hier komen mensen op zo’n laagdrempelige manier bij elkaar. Niets is te moeilijk en iedereen wordt gelijkwaardig behandeld.
Toen ik een oproepje voorbij zag komen voor een vrijwilliger voor het maken van soep, sprak me dat direct aan. Ondertussen kook ik iedere vrijdag, eventueel samen met bezoekers, soep op locatie Vincentiushuis in Groenlo. Samen met Ingrid, de koffie barones bij de Stadskamer en Vincentius, heb ik de grootste lol. We zijn echt een team. En ondertussen ontstaan er allerlei leuke ideeën, om het eetmoment uit te breiden. Eten verbindt, dus waarom niet een volledige warme maaltijd? Er zit groei in m’n werk, ik krijg veel complimenten en zie hoe het steeds meer bezoekers samenbrengt. Dat maakt me trots. Dat ik iets bijdraag aan de maatschappij voelt goed. Ik doe het dan ook met liefde.
Hiervoor deed ik ook vrijwilligerswerk, maar dat was een stuk zwaarder. Regelmatig overleden mensen met wie ik net een band had opgebouwd. Voor mij was dat emotioneel te veel. Bij de Stadskamer voelt het net iets lichter en we steken elkaar aan met ons enthousiasme. Echt een mooie beweging.
Dat ieder individu er hier toe doet, vind ik de Stadskamer in Groenlo zo krachtig maken. Wat mij betreft weten nog veel te weinig mensen af van dit initiatief. Ik zou iedereen die twijfelt om te komen dan ook willen zeggen, schroom niet en kom eens binnen. Het enige wat we van je vragen is: koffie of thee?”